Dit is één van mijn favoriete gerechten voor een lunch. Een volledige maaltijd in één pot. Bestelt makkelijk “udon o kudasai”, is snel klaar, speelt zich snel naar binnen en vult voor de ganse namiddag. Udon zijn dikke witte tarwenoedels. Ze worden even gedompeld in warm water en dan geserveerd met een bouillon die al uren staat te sudderen met naar keuze een ei, een tempura, nori (gedroogd zeewier) of een stuk vlees. Je vindt udon schotels in kleine eethuisjes waar mensen op weg naar hun werk even binnenspringen. De goedkoopste die ik gezien heb is 320 ¥ (2 EUR) maar mijn favoriet kost 860 ¥ (5,50 EUR). Die schotel heet “katsu keri udon”. Keri staat natuurlijk voor curry en katsu voor de stukken schnitzel er bovenop. I.p.v. een bouillon is dit een dikke, kruidige saus met stukken rundvlees, bijna stoverijsaus.
Eten in een udon tent kan een cultuurshock zijn. Japanners eten noedels door ze te slurpen. En ik spreek niet van een beetje slurpen. Als je daar aan de toog zit met een tiental Japanners dan is wordt er geslurpt als een overjaarse stofzuiger. Ik kan er nog steeds niet aan wennen. De talloze keren waarbij we als kind terecht gewezen werden bij het slurpen heeft ons zo geconditioneerd dat we het geluid onaangenaam vinden. Het ergste was een keer in een ‘Italiaans’ restaurant waar ik pizza at maar mijn buur zijn spaghetti naar binnen slurpte als een noedelsoep. Ik heb even moeten wachten tot hij klaar was om verder te kunnen eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten