Bus

Japan heeft ongetwijfeld één van de beste publiek-transportsystemen in de wereld, zoniet het beste. Alle grote steden zijn met elkaar verbonden via de shinkansen (bullet train of TGV) en een uitgebreid netwerk van diverse regionale lijnen. In de twee grote metropolen Tokyo en de Osaka-Kobe-Kyoto regio (waar ik zit), met elk meer dan 30 miljoen inwoners is er geen onderscheid meer tussen stads- en interregio verkeer. Alles loopt er door elkaar. Veel verbindingen worden gedekt door treinen die al of niet stoppen in kleinere stations (zoals bij ons IC, IR,..). Het dus wel uitkijken als je in een kleiner station wil belanden.
Waar geen treinen komen zijn er bussen die het locale transport aannvullen. Kobe is eigenlijk een lange strook tussen het water en de bergen. Op het smalste punt, waar ik me bevind, is er slechts een 5 km tussen. Ik zit op het hoogste punt tegen de berg en kan van hieruit mooi de baai zien. Op die 5 km passeren drie treinlijnen, de shinkansen naar Tokyo, de JR lijn naar Osaka en de Hankyu, een lokale lijn. Het dichtste station op die lokale lijn is nog een 40 min wandelen dus bussen zijn mijn lot voor stadsverkeer.
Het busverkeer is hier duidelijk sociaal geïnspireerd en heeft tot doel iedereen binnen de actieve samenleving te betrekken. In de rustige residentiële wijk tegen de heuvel waar ik zit, valt het aandeel oudere mensen onmiddellijk op. Er is niet bepaald een Overpoort hier in de buurt. Ik zie veel oude vrouwtjes helemaal gebogen de hellingen opklimmen. Het bussysteem houdt rekening met mensen in dergelijke buurten. Ook zijn er opmerkelijk veel stops, om de 100 m soms, en is de frequentie van de bussen zeer hoog. Ik denk dat je op gewone uren nooit meer dan 5 min moet wachten.

Het bussysteem in Japan kan wel wat intimiderend werken (zie foto). Ik denk dat er in Kobe zo een 50 buslijnen zijn. Een eerste probleem is je te trachten te oriënteren op zo een kaart. Alle namen zijn in het Japans. Het is een noodzaak om de kanji van enkele referentiepunten van buiten te leren. In Sannomiya, zowat het commerciële centrum van Kobe, zag ik een bus 2 die ik ook in mijn buurt gezien had. Dus dat was mijn aanknopingspunt. Nu nog zien hoe ik aan een ticket geraak. Wel, eigenlijk zijn er geen bustickets zoals bij ons. Ofwel betaal je in de bus aan een automaat met gepaste geld, ofwel met een abonnement, ofwel een geldkaart. Een geldkaart leek me de beste oplossing maar het koste me een half uur om uit te zoeken waar je die kan kopen. Eens op de bus moet je de neiging onderdrukken om de kaart af te stempelen als in instapt. Je moet namelijk betalen als je uitstapt! Hoeveel je dan eigenlijk moet betalen dat heb ik nog niet gevonden, en gelukkig dat die kaart me die vraag bespaard. Op mijn eerste dag heb ik dus een eerste probleem opgelost wat ons allemaal zo vanzelfsprekend lijkt: even naar het centrum gaan. Door 15 min naar beneden te klimmen en 15 min op bus 2 zit ik nu toch al in de grootstad, oef!