Koh Samui

We zijn s'avonds laat teruggekomen van de dam en het meer en we hadden nog niet gegeten. Daarom met zijn allen naar een seafood restaurant. Ik moet zeggen: dit was een van de beste seafood restaurants waar ik ooit geweest ben. Grote hoeveelheden krabben, kreeften, garnalen met behoorlijk pittige sauzen. Het valt trouwens op dat alle schotels in het zuiden van Thailand behoorlijk pikant worden afgewerkt.

Het was een korte nacht want s'anderdaags vertrokken we om zes uur naar Koh Samui. Ondanks het vroege vertrek was ik pas in de namiddag in mijn hotelkamer na de nodige (of liever, onnodige) vertragingen: ontbijt, plaspauze, tanken, drankjes kopen, boot, lunch, plaspauze,... Het was niet met oprechte spijt dat ik afscheid nam van die bende op Koh Samui. Zij zaten op Lamai beach, ik op de nabijgelegen en grotere Chaweng beach. Nog een laatste foto van de groep op de boot. Maitree, mijn host heeft op deze trip een nieuwe hobby te pakken. Hij moet meer dan 1000 foto's genomen hebben.

Het was vijftien jaar geleden dat ik op Koh Samui was. Toen was het reeds een sterk ontwikkeld toeristenoord maar nu had het de vulgaire trekjes van Pattaya of Pukhet. De Mac Donalds wisselen af met de Burger Kings en de Baskin Robbins. Veel toeristen die niets anders zien van Thailand dan de disco's en de hotels van Koh Samui. Desondanks heb ik me wel geamuseerd en heerlijk ontspannen op die drie dagen. Ik zat in een hotel buiten het centrum en weg van de beach, maar was een uitstekende deal: Nova Samui Resort. Mooi zwembad, prachtige bungalows, goed eten (in Maart alles aan 50% korting) en dit alles voor minder dan 30 EUR.

Een goed bewaard geheim

Na de tempelbezoeken en een lunch was het al een stuk in de namiddag en we hadden nog twee uur voor de boeg. Het was rond vier uur toen we toekwamen aan het meer. Nu had ik Ubolrat dam al gezien ten noorden van Khon Kaen en daar is het meer zelf niet echt mooi maar daarrond wel. Toen ik hoorde dat ze een boottocht hadden gepland op het meer was ik dus niet enthousiast. Maar wat voor een sensationele mooie tocht me stond te wachten had ik nooit durven dromen.


De geologie in het zuiden van Thailand is wat vreemd. Het zijn grote vlaktes waar hier en daar scherpe stijle rosten uitsteken. Als je door zo een landschap rijdt dan is dat al de moeite. Maar stel je voor dat je dat landschap vult met water. Dan kan je tussen de bergtoppen varen als zou je zweven in dat landschap. Dat is precies wat er gebeurt met zo een dam.


Deze bezienswaardigheid is echt een toeristisch hoogtepunt. Maar dit staat nergens in de brochures of in reisgidsen die ik gezien heb. Het uitzicht lijkt sterk op het populaire Halong Bay in Vietnam. Ze hebben hier zelfs een soort hotel gebouwd op het water. Je kan een cabine huren voor 500 baht (10 EUR) met vol pension inbegrepen.

Eclectisch

Met de ganse groep s'morgens vroeg vertrokken om twee tempels te gaan bezoeken en daarna de dam. Eerst een half uur wachten tot iedereen klaar is. Na een kwartier met de wagen reeds stoppen voor een plaspauze en inkopen in de 7/11. Na een half uur verder stoppen voor ontbijt (ik had al ontbeten). Het begon me allemaal wat op de zenuwen te werken. Maar ja dat is nu eenmaal de Thaise stijl.



Onze eerste tempel was Wat Suan Mokkha Phalaram, of makkelijker de bostempel. Dit is de meest atypische Thaise tempel die ik al gezien heb. De inplanting lijkt op een Japanse shinto tempel, een groot domein met met een heuvel, bomen en wat vijvertjes. Er waren zelfs verschillende rotstuintjes zoals de Japanse zentempels. Het hoofdgebouw en de versieringen waren een bizar eclectisch samenraapsel van stijlen, religies en filosofieen. Bekijk het gebouw alleen al. Het lijkt wat art-deco stijl, met een egyptische figuur een Japanse rotstuin.



Binnen werden we getrakteerd op een preek van een monnik. Ik verstond er natuurlijk niets van maar het was duidelijk dat die man zichzelf graag hoorde praten. Hij stond openlijk te flirten met de vrouwelijke studentes. Maar blijkbaar heeft deze tempel een hoog aanzien voor het Thaise boeddhisme. Ze hebben een eigen drukkerij en uitgeverij van boeddhistische werken.


Het bovenstaande gebouw was in de vorm van een schip, volgens een Engelstalige bord om de vergankelijkheid van het leven aan te duiden. Ik versta niet onmiddellijk de metafoor maar ik ben dan ook geen boeddhist.


Na een langdurig bezoek, plaspauze, inkopen van soeveniers en complete chaos over ons vertrekuur eindelijk op weg naar een tweede tempel Wat Phra Borommathat Chaiya in klassieke Thaise stijl. Iedreen kocht er ene lotusbloem en wierookstokjes en voor een moment werd het zeer ingetogen.

Vuurvliegjes

De conferentie, een jaarlijkse samenkomst van wiskundigen, viel behoorlijk tegen. Er waren een paar gastsprekers in het Engels, de rest waren lezingen van 20 min in Thai. Enkele lezingen waren over zuivere wiskunde maar de meesten over toepassingen. Een lezing van de eerste categorie ging over integralen met zachte kanten waar ik niet van verstond. Na een lezing over logisch programmeren uit de tweede categorie (wat me niets nieuws vertelde van wat ik er nog van kende na tien jaar) ben ik er maar mee gestopt. Onze groep was om zes uur s’morgens vertrokken naar de ochtendmarkt. Ik had een uitnodiging om mee te gaan beleefd afgewezen. En kijk, nu zaten ze allemaal te slapen op hun stoel achteraan in de zaal. Ze besloten om de tweede dag van de conferentie niet te volgen. Opgezet spel, leek mij, het hele gebeuren was maar een voorwendsel om er op uit te trekken.


s’Avonds was er een bootuitstap gepland op de lokale Tapee rivier. Met de ganse bende terug in twee wagens naar een klein kanaaltje ergens in de middle of knowhere. Dit gebied bleek een delta te zijn van allemaal riviertjes en kanalen die uitkomen in de Golf van Thailand. We stapten in twee boten met een lokale visser die gelukkig zijn weg kende in dit doolhof. Snel werd het donker en tegen dat we in de golf terecht kwamen werden we getrakteerd op een spektakulaire zonsondergang.


Daarna terug en ik vroeg me af, was dit het nu? Maar op de terugweg werd me pas duidelijk wat de bedoeling was van de trip. De bomen aan de rand van de kanaaltjes zitten vol met vuurvliegjes. Sommige bomen leken wel verlichte kerstbomen met duizenden kleine flikkerende lichtjes. Blijkbaar synchroniseren die vliegjes met elkaar (een soort paringsritueel?) en dat gaf een behoorlijk aardig effect. De meest spectaculaire bomen stonden rechtover de plaats waar we vertrokken waren.


Terug van boottocht met de ganse bende naar de avondmarkt voor een selectie van lokale specialiteiten. Was best een leuke uitstap.

Pickup

We zijn met een groep van twintig naar Surat Thani vertrokken. Daar zijn we opgepikt door een lokale prof die ook het doctoraatsprogramma van Khon Kaen volgt. Dus in totaal zijn we met 21, drie proffen, zeventien doctoraatstudenten en mezelf. Voor het vervoer ter plaatste en de uitstappen hadden we beschikking over twee wagens, een Ford jeep en een pickup. Hoe krijg je 21 man in twee wagens? Juist! Acht in de jeep, zes vooraan in de pickup en de rest er vanachter op. Leuk voor een korte afstand maar ik heb de vergissing begaan om er in te stappen op weg terug van de dam. Na een kwartiertje is het plezier er af.

Corruptie?

Een nieuwsitem waar ik me behoorlijk aan geërgerd heb de laatste weken is de lijst van “hazardous substances” gepubliceerd door het ministerie van landbouw. De zaak zou lachwekkend zijn als ze niet tragisch is. Ik weet niet of corruptie hier de verklaring voor is, maar vermoedelijk wel. Thaise boeren gebruiken al eeuwen natuurlijke herbiciden om hun gewassen te beschermen tegen ongedierte. Het zijn vooral kruiden zoals gember, curcuma, chilli, selder, lemongrass en galangal maar ook thee. Het zijn zaken die je eerder in een Thaise curry terugvind dan op de lijst van “hazardous substances”. Anderzijds zijn een aantal gevaarlijke producten van de lijst gehaald zoals kopersulfaat en de radio-actieve isotoop cobalt-60. Boeren die dus hun traditie voortzetten om natuurlijke producten als pesticide te gebruiken worden nu strafbaar. Naast heel wat protest waren er ook veel ironische en cynische commentaren te lezen in de kranten. Het committee besliste daarop om nogmaals samen te komen. Dat is ondertussen gebeurd en ze hebben beslist om ze op de lijst te houden. Leve de chemische industrie!

Corruptie

Volgens de Transparency International 2008's Corruption Perceptions Index staat Thailand met een score van 3,5 op de 80ste plaats. Denemarken en Zweden zijn het minst corrupt met eens score van 9,3. Belgie staat op de 18de plaats met 7,3. Thailand doet het toch nog wat beter dan veel Afrikaanse landen (Somalië is het dieptepunt) maar slechter dan Mexico, Colombië of Roemenië, en dat zegt toch wel wat. Corruptie is geinstitutionaliseerd in Thailand in alle lagen van de maatschappij. Corruptieschandalen halen dagelijks de voorpagina’s van de kranten. Zo lopen er een tiental processen ivm de corruptiezaken rond de nieuwe luchthaven Suvarnabhumi: de toewijzing van de taxfree winkels, de X-ray scanners die te duur betaald zijn, het contract voor de bagagekarren, de bouw van de treinsporen naar de luchthaven, enz. Onlangs was er een pijnlijke zaak ivm een van de vele processen tegen de vroegere premier Thaksin. In het bureau van de rechter die over de zaak moet beslissen werd ‘een verdacht pakje’ gevonden. De kartonnen doos op zijn bureau bleek gevuld te zijn met 1 miljoen baht in cash. Een onderzoek van de veiligheidscamera’s bracht aan het licht dat de advocaat van Thaksin het pakje er gedeponeerd had. Wat zou er gebeurd zijn als de veiligheidsmensen het pakje niet gevonden hadden?
Maar ook in het dagelijkse leven kom je overal corruptie tegen. Ik ben ondertussen reeds vier maal gestopt door politie op de weg. Nu ben ik geen heilige wat de snelheidslimieten betreft maar ik ben al enkele keren gestopt voor overdreven snelheid terwijl ik echt niet te snel reed. De eerste keer heb ik betaald. Hij vroeg 120 baht en ik heb er 100 gegeven. De politieman stak het briefje netjes in zijn zak en wenste me wat cynisch verder een goede reis. Een verkeersagent verdient hier een 8.000 baht per maand (180 EUR). Onderhoud daar maar eens een gezin van. Dus zijn dergelijke bijverdiensten deel van de loonstructuur geworden. De andere keren ben ik gestopt wegens rechts te rijden (hier rijden ze links), maar hoe kun je anders voorbijsteken? De laatste keer kreeg ik een boete omdat ik mijn lichten had aangestoken bij vallende duisternis. “Cannot”, zie de agent me. “But look there motobikes have lights on” wees ik naar het aankomende verkeer. “Motobaaik yes, caaa nooo” was het antwoord. Toevallig kwam er ook een auto aangereden met de lichten aan. “Look look, caaa yes” protesteerde ik. En met succes. De agent was het beu en liet me verder rijden.

Uitstap

Vertrek in Bangkok

Gisteren mee vertrokken op de jaarlijkse uitstap van mijn studenten. OP het programma staat een drie-daagse conferentie over wiskunde in Surat Thani en aansluitend een dagje strand op Koh Samui, het grootste en toeristisch het meest ontwikkelde eiland van Thailand. We zijn vertrokken met twee minibusjes vanuit Khon Kaen naar Bangkok. Na vijf minuten ligt het hele zooitje te slapen. Ik heb wat naar mijn I-pod kunnen luisteren en een tiental Sudoku's opgelost (ik ben recent een fan geworden). Na een zestal uur kwamen we aan in een buitenstation van Bangkok. Tijd voor een groepsfoto op de sporen.

Ik heb ooit de trip gedaan met de trein van Surat Thani naar Bangkok op terugweg van Koh Samui. We hadden op voorhand geen reservatie en moesten tevreden zijn met wat er beschikbaar was. Dat was een houtenbank met een ventilator even groot als een bagagerek. Ik zal die nacht niet snel vergeten. Deze keer was ik beter af: een eerste-klas cabine voor mij alleen. Met een grote fles Leo bier naar Slumdog Millionaire zitten kijken (stopkontakt beschikbaar!). Een goede film, maar was dit de beste film van het afgelopen jaar? Ik heb ook nog een download te bekijken van Milk. Ik zal dus snel kunnen vergelijken.

Na een redelijke nacht slaap toegekomen met een uur vertraging en ingechecked in een voortreffelijk hotel voor 400 baht (550 voor een suite)! Enkel geen zwembad. Vandaag staat een bezoek aan de universiteit en een workshop op het programma. Morgen meer. Ik beloof het!


Aankomst in Surat Thani