Ik ken de Chinese cultuur vooral door een tiental bezoeken aan Taiwan eind de jaren 80 en enkele keren in Hong Kong. Het is pas sinds 2005 dat ik in de volksrepubliek kom. Het contrast kan niet sterker zijn. Taiwan was in de jaren 80 hermetisch, onbegrijpbaar en ondoordringbaar. Het huidige China is zeer open, en sterk Westers gericht. Veel jonge mensen spreken redelijk goed Engels en staan open voor Westerse cultuur en producten. Tot mijn grote verbazing zag ik een zestal wijnwinkels in de boulevard naast Sun Yat Sen University waar ze een indrukwekkende collectie Franse, Italiaanse en Spaanse wijnen hadden. De prijzen waar niet eens zo veel hoger dan in de Colruyt. Nu begrijp ik waarom de prijs van Château Lafitte Rothshield in tien jaar met 800% is gestegen.
Aan de oostkant van de universiteit, tegen de parelrivier is er een plein waar elke avond honderden mensen samen komen om te dansen. Dit is een mooi voorbeeld van mondialisering. Ieder heeft zijn eigen peer group waarmee ze zich identificeren: Weense waltz, Zuid-Amerikaanse Salsa, Indische bollywood dans, of Amerikaanse break dance, je kiest maar.
Ik vraag me af hoe de wereld er zal uitzien wanneer elk van die miljard Chinezen gevonden heeft wat hij/zij zoekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten