Manly walk

De Manly walk had ik ooit al eens gedaan en het is een uitstekende manier om kennis te maken met Sydney. Eerst moet je een 40 min durende ferry nemen vanaf het centrum. Dan loop je in 10 km een stuk van de baai af en zie je er verschillende stranden, bushes, villawijken en enkele baaien. Het gaat behoorlijk op en af maar het uitzicht beloont elke klim.


Dit exemplaar van Physignathus lesuerii, of Oosterse water dragon, zat onbeweeglijk langs de kant in het gras. Je kan er vrij dicht bijkomen want ze blijven roerloos staan om hun camouflage optimaal te gebruiken.


Hierboven zie je een typische Australische vogel, de Kookaburra. Het is een onomatope voor zijn lacherige zangtoon. De vogel is vrij zeldzaam en het is dan ook vreemd dat hij vlak boven ons in een boom kwam zitten. Ik heb deze foto genomen met een breedhoeklens dus ik kon tot op een meter van hem komen. De vogel diende als mascotte voor de Olympische spelen van 2000 in Sydney.


Een partijtje snelschaken op het strand hoorde er natuurlijk ook bij.

In the air

Dankzij een contact via Getalife konden we op een goedkope manier boven Sydney vliegen met een eenmotorige Piper. Veel plaats heb je daar niet, maar het anderhalf uur dat we vlogen waren snel voorbij. Het lawaai is zo luid dat je hoofdtelefoons nodig hebt om met elkaar te spreken. Ook de wind en de turbulentie voel je veel sterker en mensen worden makkelijker ziek in zo een vlucht. Voor ons viel het allemaal zeer goed mee en het uitzicht was indrukwekkend.


De Harbour Bridge en het operagebouw zijn twee sterke iconen van de skyline van Sydney.

Sydney

We zijn ondertussen aangekomen in Sydney, voor velen de mooiste stad ter wereld. Ik kan hen geen ongelijk geven. Het is een stad met ontelbare parken, stranden, terrassen, kortom ideaal om buiten te leven. De bewoners van Sydney zijn dan ook zeer actief, ze organiseren picknicks, uitstappen, sportevenementen, wandelingen, zeil- en surftoestanden. Het weer zat de eerste dagen niet zo mee maar nu is het beter. Het is vrij aangenaam, warm met een koele bries, maar nooit te koud.

Date line

De laatste dag in Hawaii nog wat rond gereden en bekomen van onze kerstavond. Het was bewolkt maar we hebben nog wat op strand kunnen liggen. s'Avonds op 25 december vertrokken en s'morgens op 27 december aangekomen in Auckland. Onze tweede kerstdag was dus verzwolgen in de date line die half de Pacific ligt. Ik heb me al een paar keer laten misleiden door deze vreemde conventie. Als je er passeert van oost naar west dan gaat er een dag bij, van west naar oost gaat er een dag af. Zo ben ik eens in Hawaii toegekomen voor ik in Auckland vertrokken was.

Mustang

Op mijn vijftiende was er een jongen in mijn klas op het internaat wiens vader een Ford Mustang had. Hij kwam hem de zaterdag ophalen en dan mocht men op de speelplaats parkeren. Ik herinner me nog hoe jaloers ik was op een vader met een Mustang terwijl ik met de trein naar huis moest. Ooit ging ik zelf een Mustang kopen. Het is er nooit van gekomen maar ik heb hier in Hawaii toch eens een kunnen huren voor een dag. Great fun voor 77 USD!

Waikiki

Enkele dagen uitblazen op Waikiki beach, Hawaii en broodnodig wat inhalen op abstracts, reviews en papers die dringend binnen moesten. Herken je trouwens het silhouet hierboven?

Campinas

Campinas mag dan al beschouwd worden als een saaie stad waar niet zo veel te zien valt, toch kwam deze stad mij meer sympathiek over dan Sao Paulo. Het heeft de hoogbouw en de drukke invalswegen van Sao Paulo maar het is teven veel volkser en laid back. De caiperinhas zijn er trouwens veel goedkoper!

Haiku

We zagen deze Kerstman staan in de lobby van ons hotel in Campinas.
Dit inspireerde me tot volgende haiku:

De Kerstman is droef.
Hij ziet het niet meer zitten.
Zielige kerstdag.

Terup op weg

We zijn beland in Sao Paulo, op weg naar een conferentie in Campinas. Sao Paulo is een reusachtige stad met 18 to 20 miljoen inwoners, ze weten het niet precies. De bevolking is tevens een mengelmoes van etniciteiten, zwart, blank, indiaans, Italianen, Portugezen, heel veel Japanners,.. Het heeft wel iets kosmopolitisch. We zitten goed gelegen tegen de Paulista avenue, zowat de Fifth Avenue van Sao Paulo.


Op de eerste avond moesten we natuurlijk de beruchte caiperinhas uitproberen. Je hebt ze in alle kleuren en smaken, maar allemaal behoorlijk sterk. Dit exemplaar lijkt wel op een versie met spaghettisaus, maar het zijn passievruchten.


De kerstsfeer, waar we van hoopten dat we ze konden ontsnappen, is ook in Sao Paulo volop aanwezig. De Paulista staat volledig in teken van kerstmis. Deze oma's zijn vertederd door zoveel kerstvreugde van twee zingende ijsberen. Waar halen ze het vandaan? In het Japans restaurant waar we nabe zijn gaan eten stond de kerstman met zijn elanden in de rotstuin.


Nog een laatste fototje op weg naar het hotel.